Przystępując do opracowywania nowego utworu, po wstępnej analizie (jeszcze przed pierwszym zagraniem), powinniśmy jasno określić cele i środki, czyli ćwiczenia, które pomogą nam te cele osiągnąć. Na początkowym etapie pracy nad utworem najważniejszym celem jest oczywiście opanowanie muzycznego tekstu. Istnieje wiele teorii dotyczących pierwszego etapu pracy nad utworem. Z oczywistych względów pomijamy w tym momencie naukę utworu metodą beznutową, o której w swojej książce wspomina Couperin. Jest ona szczególnie ważna na początkowym etapie edukacji pianistycznej, gdyż pozwala stale kontrolować prawidłowe funkcjonowanie aparatu gry. Dziś jednak chcemy, w bardzo ogólnym zarysie, przedstawić, w jaki sposób nad utworem pracował Franciszek Liszt.
Rozpoczynając pracę nad nowym utworem Franciszek Liszt bardzo dokładnie i kilkakrotnie, w wolnym tempie, czytał tekst muzyczny. Za każdym razem zwracał uwagę na inny element muzyczny oraz aspekt wykonawczy. Lisztowskie etapy czytania utworu można byłoby przedstawić w następujących punktach:
1. Uważne czytanie wysokości zapisanych dźwięków.
2. Czytanie tekstu muzycznego z bardzo dokładną realizacją wartości nut, pauz oraz kropek.
3. Realizacja tekstu nutowego z uwzględnieniem zapisanych oznaczeń dynamicznych wraz z własnymi sugestiami dynamicznymi.
4. Ustalenie proporcji oraz planów brzmieniowych.
5. Dobór tempa odpowiadającego charakterowi utworu.
Po tak wnikliwej analizie muzycznego tekstu Franciszek Liszt przystępował do pianistycznego i pamięciowego opanowania utworu. Warto do powyższej listy dodać jeszcze konieczność ustalenia prawidłowego palcowania, artykulacji oraz frazowania. Te elementy także powinny być realizowane już na początkowym etapie pracy nad utworem.
